برای این‌که بتوانیم مجموعه‌‌ای از کامپیوترها را به یکدیگر متصل کنیم، چند روش در پیش رو داریم که یکی از آنها استفاده از تجهیزات فیزیکی مانند کابل‌ها است. همچنان استفاده از کابل‌ها برای شبکه کردن کامپیوترها به صورت محلی کاربرد فراوانی دارند. به غیر از این استفاده از اینترنت پر سرعت و کابل‌های شبکه‌ای مانند LAN در مراکز آموزشی همچون دانشگاه‌ها کاربرد زیادی دارد. به همین دلیل تصمیم گرفتیم تا در یک مقاله مفصل به تشریح انواع کابل شبکه و تفاو‌تهایی که بین آنها هست بپردازیم.
انواع کابل شبکه
در مجموع برای بخش شبکه سازی بین کامپیوترها و سیستم‌های آی‌تی سه نوع کابل شبکه وجود دارد که در هر بخش بسته به نیازی که هست از یک نوع کابل شبکه استفاده می‌کنند. این کابل‌ها به شرح زیر است.
۱. کابل کواکسیال (کابل های هم محور)
کابل کواکسیال کابل‌های انتقال دیتا از قدیمی‌ترین کابل‌های شبکه است که بیشتر برای سیستم‌های انتقال تصویر و سیستم‌های مخابراتی مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ دلیل این امر هم بالا بودن پهنای باند بالای این نوع کابل‌ها است. اما امروزه دیگر این نوع کابل‌ها کاربرد گسترده‌ای ندارند؛ علت آن هم هزینه بالای آنها در تولید و نصب، سرعت پایین و همچنین پشتیبانی نکردن از تجهیزات امروزی است که موجب شده به مراتب کمتر مورد استفاده قرار گیرند. اما مقاوم بودن این نوع کابل‌ها در برابر نویز باعث شده تا در آنتن‌های آنالوگ و دیجیتال همچنان استفاده شوند.
۲. کابل فیبر نوری
تکنولوژی به کار رفته برای انتقال دیتا در این نوع کابل‌ها، نور است و به همین دلیل هم انتقال اطلاعات در آن با سرعت نور انجام می‌شود. از این نوع کابل‌ها به علت سرعت بالایی که دارند در شبکه‌های پر سرعت استفاده می‌شود. برای ساخت کابل‌های فیبر نوری از یک سری رشته شفاف و بلند که جنس آن هم از شیشه و پلاستیک است استفاده می‌شود.
دیتا از یک طرف این کابل وارد شده و به وسیله نور از طرف دیگر آن خارج می‌شود. این کابل‌ها به دلیل جنسی که دارند انعطاف پذیر نیستند و در صورتی که خم شوند می‌شکنند. همچنین به علت حساسیت بالایی که دارند با کوچکترین آسیب دیدگی دچار مشکل می‌شوند.
۳. کابل زوج به هم تابیده
این نوع کابل‌ها را به نام (Cable Twisted Pair ) می‌شناسند که بیشترین کاربرد در بخش شبکه سازی را دارند. این نوع کابل‌ها همان کابل‌هایی هستند که برای متصل کردن انواع روتر و مودم به سیستم یا برقرای ارتباط با شبکه اینترنت کابلی از آنها استفاده می‌کنیم. این کابل‌ها را در اصطلاح زوج به هم تابیده یا UTP می‌گویند. برای این قبیل کابل‌ها سوکتی به نام RJ45 وجود دارد که از آن برای برقراری ارتباط استفاده می‌کنند.
این نوع از کابل‌ها ساختار رشته‌ای دارند، به همین دلیل برای دسته بندی آنها تعداد سیم‌های به کار رفته در ساخت آن را معیار قرار می‌دهند. این رشته سیم‌های درون کابل از جنس مس هستند و برای حفاظت بیشتر از آنها روکش‌هایی از جنس مختلف برای آنها در نظر گرفته شده است.
استاندارهای رایج در انواع کابل شبکه زوج به هم تابیده
در انواع کابل شبکه، زوج به هم تابیده از دیگر کابل‌ها معروف‌تر است و کاربرد بیشتری دارد. اما این کابل‌ها انواع مختلفی دارد که در ادامه به معرفی آنها می‌پردازیم.
۱. کابل شبکه Cat5
این کابل‌ها در گذشته بسیار در شبکه اترنت استفاده می‌شد. اما به دلیل سرعت آن که در حدود ۱۰۰ مگابایت است و تا فاصله ۱۰۰ متری را پشتیبانی می‌کند دیگر مورد استفاده قرار نمی‌گیرد. این فناوری دیگر منسوخ شده و دیگر خرید و فروش نمی‌شوند. گفتنی است که حداکثر پهنای باند دراین کابل‌ها ۱۰۰ مگاهرتز است.
۲. کابل شبکه Cat5e
اگر یک گام به جلوتر برویم با تکنولوژي Cat5e روبرو می‌شویم؛ این گونه کابل‌ها از کیفیت بهتری برای تداخل برخوردار هستند. همچنین این کابل‌ها قابیلت انتقال دیتا با سرعت 1 گیگابایت را دارد و بیشتر برای مکان‌های مسکونی و تجاری به کار می‌رود. این کابل‌ها دارای کم‌ترین سرعت در بین کابل‌های امروزی است؛ هرچند که استفاده از آنها هم بسیار کاهش یافته است اما به علت ارزان بودن آنها، میزان کاربردشان به صفر نرسیده است. همچنین حداکثر پهنای باند در این کابل‌ها ۱۰۰ مگاهرتز است.
۳. کابل شبکه Cat6
در ادامه به استاندارد Cat6 می‌رسیم که برای جلوگیری بیشتر تداخل در شبکه بر روی آن یک اسپیلین نایلون و محافظ الکتریکی الکتریکی کشیده شده است. اما مزیت اصلی در این استاندارد حجم انتقال دیتا است که به ۱۰ گیگابایت می‌رسد، اما مشکل اینجاست که تنها تا فاصله ۵۵ متری این قابلیت را دارد و در فاصله‌های بیشتر این میزان به حجم انتقال داده به کمتر از ۱ گیگا بایت در ثانیه می‌رسد. البته مشکل دیگر این کابل‌ها انعطاف پذیری پایین آن است که کار کابل کشی را کمی سخت‌تر می‌کند. کابل‌های Cat6 دارای پهنای باندی معادل ۲۵۰ مگاهرتز است.
۴. کابل شبکه Cat6a
استاندارد Cat6a دارای ضخامت بیشتری نسبت به استاندارد قبلی است که دلیل آن هم افزایش مقدار حفاظ الکتریکی آن است. این کار باعث می‌شود تا محدودیت‌های استاندارد قبلی که برای مسافت وجود داشت از بین برود. سرعت انتقال دیتا در این کابل هم مانند استاندارد قبلی ۱۰ گیگابایت است، اما توانایی این را دارد تا مسافت ۱۰۰ متر این کیفیت انتقال را حفظ کند. این کابل‌ها به علت قابلیت‌هایی که دارند برای کاربری‌های صنعتی بسیار مناسب هستند، اما برای استفاده‌های مسکونی زیاد به علت انعطاف پذیری پایین مناسب نیستند. پهنای باند در این کابل‌ها ۵۰۰ مگاهرتز است.
۵. کابل شبکه Cat7
این کابل‌ها هم سرعتی برابر با ۱۰ گیگابایت در ثانیه را دارند اما در فاصله ۵۰ متری می‌توانند به سرعت ۴۰ گیگابایت برسند. همچنین می‌توانند در فاصله ۱۵ متری اطلاعات را با سرعتی معادل ۱۰۰ گیگابایت در ثانیه انتقال دهند. در کابل‌های Cat7 از سوکت‌هایی با استاندارد GG45 استفاده می‌شود. فرکانس کاری در این کابل‌ها به ۶۰۰ گیگاهرتز می‌رسد.
انواع کابل شبکه از نظر ساختار
کابل‌های شبکه را می‌توان از نظر نوع جنس و داشتن یا نداشتن شیلد دسته بندی کرد. در کشور ما بیشتر افراد با کابل‌های UTP (کابل بدون شیلد) و کابل شبکه SFTP (کابل شیلد دار همراه با فویل) سروکار دارند و کابل‌های دیگر را کمتر می‌شناسند. ما قصد داریم تا شما با انواع کابل شبکه دیگر آشنا کنیم.
1. U/UTP
ساده‌ترین نوع کابل است که هیچ‌گونه محافظ و شیلدی ندارد و برای محافظا فقط یک روکش دارد.
2. F/UTP
در این نوع از کابل‌ها هر چهار زوج کابل دارای فویل هستند.
3. U/FTP
در این کابل‌ها به دور هر زوج یک فویل وجود دارد.
4. SF/UTP
در این کابل‌ها یک شیلد آهنی را با یک فویل به دور هر چهار زوج پیچیده‌اند.
5. SF/FTP
این کابل‌ها هم مانند نوع قبلی یک شیلد بافته شده به همراه فویل به دور هر چهار زوج دارند. اما به علاوه آن به دور هر زوج هم یک فویل پیچیده شده است.
6. F/FTP
در این نوع از کابل‌ها یک فویل را به دور چهر زوج و یک فویل را هم به دور هر زوج پیچیده‌اند.
در آخر
تکنولوژي کابل‌های شبکه همچنان در حال پیشرفت است و در آینده نزدیک کابل‌های با قابلیت‌های بهتر توسط شرکت‌های تولید کننده روانه بازار می‌شوند. اما تا آن زمان می‌توانید بسته به نیاز و بودجه خود یکی از انواع کابل شبکه که در بالا توضیح دادیم را انتخاب کنید.
بدون دیدگاه